Thursday, October 28, 2010

తుర్రుమనే జీవితం..


మానవుని జీవిత చక్రం జననం నుండి మరణం దాక...
 చిరుచిరు నవ్వుల జననం,కలకల లాడే తరుణం..
గలగల లాడే బాల్యం,తికమక పెట్టే పుస్తక పఠనం..
త్వరత్వర గా వచ్చే యవ్వనం,జిగజిగ లాడే  స్వప్నం..
మిసమిస చూపుల అమ్మాయిలు,గుసగుస లాడే మనసులు..
నకనక లాడే పొట్ట కోసం,చకచక పరుగుల ఉద్యోగం ..
గజిబిజి బతుకుల గమ్యం,రాజి రాజి ల పోరాటం..
రకరకాల మనుష్యులు, కలకలాలు రేపె ప్రేమలు..
తళతళలాడే వివాహ సంకెళ్ళు,పెరపెర లాడే రాయబారాలు..
మిలమిల
లాడే దూరపుకొండల సంసారం,కోరికోరి సమస్యల వలయం..
టకటక నడిచే కాలమానం,బిరబిర మీదకొచ్చే బాల్య వృద్ధాప్యం..
పకపక నవ్వే మృత్యు విలాసం,గోరి గోరి తీస్కెల్లే మరణం..

ఇదే జల జల రాలే జీవితం.. చరచర చినిగే కాగితం.. 

ఇదే యుగయుగాల ఆరాటం..జగజగాల కధనం..తరతరాల పయనం..

Wednesday, October 27, 2010

నా నవ్వుల మహారాణి!..


ఆమె నవ్వులు..
                                నా ప్రేమకు నడక నేర్పె నవతరంగాలు...
                                పరిమళాలు వెదజల్లే గులాభి పువ్వులు...
                                వేయి వసంతాల కొయిల రాగాలు...
                                ఊపిరాడనివ్వని జడివానలు...
                                మంచు పూల గిలిగింతలు...

                                ముగ్దమనోహర సుమబాలలు..
                                సరిగమల గుసగుసలు...

                                సంధించిన భాణాలు...
                                ఎద లొతుల్లొ భుపాల రాగాలు..
                                కనుల ముందు తిరిగే కలల సుడిగాలులు..
                                ప్రాణాన్ని తట్టి లేపె సిరిమువ్వలు..
                                హ్రుదయాంతరాలకు ఆశా జ్యొతులు...
                                మదికి మోహనాల ఆవరణలు..
                                

                                నా బ్రతుకునకె నూతన ఆవిష్కరణలు..
                                నా ఈ కవితా ప్రపంచానికి ప్రేరణలు..
                                నా ఈ కొత్త జీవితానికి ప్రారంబాలు,ప్రాంగణాలు..

Tuesday, October 26, 2010

నువ్వు నువ్వు నువ్వే!..



                        కరుణించే కంఠస్వరం నీవైతే  
                                                  గర్వించే గుండే నేనవుతా...
                        వర్షించే మేఘము నీవైతే 
                                                  సప్తవర్ణాల హరివిల్లు నేనవుతా..
                        వెసే ప్రతి అడుగు నీవైతే 

                                                  పులకించే ప్రతి స్పందన నేనవుతా..
                        మెరిసే తారక నీవైతే 
                                                  పరచే ఆకాశం నేనవుతా..
                        ఎద చిత్రించే కలల కుంచె నీవైతే 
                                                  మది ఫలకంపై ఆశల రంగునవుతా..
                        ఏ కాంతిలేని ఏకాంతంలోకి పడవేస్తే 
                                                  నీకు వెలుగునిచ్చే మినుగురు నవుతా..
                        వరములిచ్చే ప్రేమ దేవతవి నీవైతే 
                                                  ఆరాదించే అర్చకుడిని నేనవుతా..
                        హృదయ వేదికపై నర్తించే మయూరం నీవైతే 
                                                  నీ చిన్ని శిఖి పింఛము నేనవుతా..
                        నీ అంతరంగంలో ఆగ్రహం ఎగిసితే 
                                                  చల్లార్చే హిమ సైకతాన్నవుతా..
                        మాటలేని మౌనమయ్యావంటే 
                                                  నిన్ను మురిపించి మరపించే మొహన రాగమవుతా..

            నీవు అనుగ్రహిస్తే నీ జతనవుతా,కలనవుతా,నిన్ను కాపాడే ముత్యపు చిప్పనవుతా,ఓ మరచిపోని కథనవుతా... 

ఎందుకంటే నాలో నువ్వు..నాకై నువ్వు..నేనె నువ్వు...

Monday, October 25, 2010

రంగుల హరివిల్లు ఈ జీవితం..

 
నేనున్నానని ముందుకు నడిపించే తోడుంటే అన్ని ముళ్ళదారులు కూడా రహదారులే..


నమ్మకం నిజమైనపుడు నిశ్శబ్దం లో కూడా మొహన రాగం వినిపిస్తుంది..అదె నమ్మకానికి చిల్లు పడ్డపుడు నీ వెంట నడిచే నీడ కూడా ఎవరు నీవు అని వెక్కిరిస్తుంది..


మన యవ్వనం ఊరించే ఊహల ఉయ్యాల!.డోలలూగే మనసు పరుగులు తీసె హరిణమే..కదా..ఇది గాలిపటం లాంటిది..ఏప్పుడు ఏగరాలో నిలబడాలో తెలుసుకొంటే బ్రతుకికి సరి అయిన లయ,శృతి.


నే కన్న తీపి కలల్ని,నా గుండె బారల్ని ఓ హంసలేఖ రాసి పంపుతున్న..ఆదరించి అభిమానిస్తావో ఆగ్రహించి చీత్కరిస్తావో..ఏదైన సరే నీ నీ నోటిమాట నన్ను చేరనీ ప్రియా...


కన్న కలలు నడుస్తున్న జీవితం ఒకటైతే ప్రతి రోజు ఒక ఆనందాల నందన హరివిల్లు...
నిజమైనది ఏదురైనది వేర్వేరు ఇతే ప్రతి క్షణం,ప్రతి రాగం విషాద గీతం..


ప్రేమించే నీవు తోడుంటే శూన్యం చుట్టేసిన భయం లేదు,దిగులు లేదు ఆందోళన అసలె లేదు..అలసట ఎరుగక నీ చూపులతో,కలలతో తియ్యగా బతికేస్తా..

నీవు పక్కనవుంటే ప్రపంచం చివరి అంచుల వరకు నడవగలనని నమ్మకం..నీవు మరుగైన మరుక్షణం నేనెవరో నాకే అగమ్యగోచరం...

మంచు పొరలను చీలుస్తూ తొలిసంధ్యా వెలిగినట్టు..నీ ఆలోచనలలో వణుకు లేనంత వరకు కాలమానం గిర్రున తిరిగినా ప్రతిరోజు నిత్య యవ్వనమే ఆ కాలానికి...ఆరిపోని సంకల్పం వున్నంతవరకు ప్రతి అడుగునా విజయతోరాణాలే..

Sunday, October 24, 2010

కితకితలు-2



బరక్ ఒబామ అదిరిపడేది ఎప్పుడు?
ఇంగ్లీష్ చాన్నల్స్ లో కూడా మన తెలుగు సీరియల్స్ వచ్చినప్పుడు.

షాప్ ఓనర్ అదిరిపడేది ఎప్పుడు?
వెయ్యి రూపాయలకు ఏమి తీసుకొన్న ఓ చీర ఫ్రీ అంటే,వెయ్యి కి చిల్లర తీసుకొని చీర ఫ్రీ అడిగినప్పుడు.

రమేష్:స్వామి నా పరిస్తితి ఏమి బాగోలెదు.నా జాతకం చూసి చెప్పండి.
జ్యోతిష్కుడు:నీకు శని నీచం నాయనా.సంతాన బాగ్యం లేదు.
రమేష్:అదెలా స్వామి!నాకు ఇద్దరు పిల్లలు.
జ్యోతిష్కుడు:పిచ్చివాడా నీకు లేకుంటే ఏం.నీ బార్య కు వుంది గా.

రమేష్:నువ్వు మీ ఆవిడా,మీ అమ్మ గొడవ పడితే ఏంచెస్తావ్ రా?
సురేష్:నేను చాలా తెలివైన వాడిని మంచం కింద దాక్కొంట.

రమేష్:లతా నువ్వు లేని నా జీవితం సూన్యం.చచ్చిపొతా..
లత:అబ్బా ఎక్కడో టచ్ చేసావ్ రా.
రమేష్:అలా టచ్ చేసే అలవాటు మా వంశంలోనె లేదు.
లత:అయితే ఇక నువ్వెందుకు ఆ సురేష్,రాజేష్ చాల్లె.వాల్లతోనె కంటిన్యు అవుతా లవ్లో.

రమేష్:మామా నీ లవ్వర్ సూపర్ గా వుంది రా చీరలో ఈ రోజు..
సురేష్:అబ్బా అది తన ప్రతి మ్యారేజె డే కి ఇలాగే వుంటుంది లేరా.

లత:ఏమండి.రేపు మా నాన్న గారి తద్దినం.రండి వెళ్తాం.
రమేష్:పెళ్ళైన మొదటిరోజు నుండి నీతో తద్దినమే గా మల్లీ దానికెందుకు.(అన్నాడు గొనుగుతూ).

లత:ఏమండి.ఈ అన్నం తీస్కెల్లి పైన కాకి కి పెట్టిరండి.
రమేష్:మల్లీ కాకి కి ఎందుకే దండగ.ఇంట్లొ మీ నాన్న ఉన్నాడు గా పెట్టేసె.
లత:ఓహ్ అలాగా.ఆ భాగం ఎప్పుడో మీ అమ్మగారు తినేశారు గా.

రమేష్:నా బార్య మా అత్తగారింటికి వెళ్ళి నెల రోజులు అయ్యింది.కష్టం గా వుంది(అన్నాడు విరహం తో.)
సురేష్:నా బార్య వెళ్ళి 2 నెలలు అయ్యింది.నువ్వు కూడా మా ఇంటికి వచ్చె మా పక్కింటి ఆవిడది చాల పెద్ద మనసు.

రమేష్:స్వామి!నన్ను 7 ఏళ్ళుగా శని పీడుస్తుంది ఏం చేయను?(అన్నాడు బాధతో)
జ్యోతిష్కుడు:నన్ను నా బార్య 25 ఏళ్ళుగా పీడిస్తుంది.నేను ఎవరితో అయిన చెప్పుకొన్నానా.బార్య గ్రహం కంటే బలమైంది నాయనా జాగ్రత్త.

లత:నిన్న పనిమనిషిని వాటేసుకొన్నరంట.
రమేష్:నువ్వనుకోని పొరపాటున చేశా నే.
లత:నిజం చెప్పండి.అది అందంగా వుందని అలా చేసారు కదూ.
రమెష్:అబ్బ మన పెళ్ళి అయిన ఇన్ని రోజులకు నిజం ఒప్పుకొన్నావే.

లత:నిన్న పనిమనిషిని వాటేసుకొన్నరంట.
రమేష్:అవును.నీకెలా తెలుసు.
లత:నిన్న అది రాలేదు.మీరు వాటేసుకొన్నది మా అమ్మను.

సురేష్,వెర్రి వెంగళప్ప బట్టల షాప్ కి వెళ్ళారు.
సురేష్:హీరోయిన్స్ వేసే డ్రెస్సులు చాలా బాగుంటయి.ఇశ్వర్యా వేసిన జీరొ సైజ్ అయితే సూపర్.
వెర్రి వెంగళప్ప:అయితే నాకు 5 జీరొ సైజ్ ప్యాక్ చేయమని చెప్పు.
సురేష్:ఎందుకు రా సన్నాసి.
వెర్రి వెంగళప్ప:మా బామ్మతో కలిపి మా ఫ్యామిలి లో 5 మంది వుంటారు.

రమేష్:ఏమేవ్!నువ్వు ఎవరి పోలిక?
లత: ఏమోనండి తెలియదు అమ్మను అడగాలి.సుబ్బారావా ?అప్పరావా? ఎవరబ్బా?
రమేష్:చి.. చి.. అదేంటే.
లత:వాళ్ళు మా మేనమామలు లెండి.మీరు మీ వెధవ అనుమానాలునూ..

భర్త:మన కిట్టుగాడు అంతా నా పోలికే.నీదేం కాదు.తెలుసా.
బార్య:అవును అవును మీ పోలికే.(పిచ్చాడు పక్కింటి సుబ్బరావ్ పోలికని చెప్తే గుండె ఆగి చస్తాడు అనుకొంది మనసులో)

రమేష్ వాల్ల పనిమనిషి రమేష్ ని కౌగిలించుకొంటు దొరికిపొయింది.
పనిమనిషి:అమ్మ గారు క్షమించండి.
లత:పిచ్చి దాన అలాగ దొరికిపొతారా ఎవరయినా.మా ఆయన ఫ్రెండ్ సురేష్ తో ఎప్పుడైన ఇలా దొరికిపొయాన నేను..

లతా,తన 5 ఏళ్ళ కొడుకు డాక్టర్ దగ్గరికి వెళ్ళారు.
లతా:పెళ్ళైన రోజు నుండి చూస్తున్న మా అయనను.రోజంత నిద్రపొతూనే వుంటాడు.ఈ జబ్బు ఎలా పొయేది డాక్టర్ గారు.
డాక్టర్:అవునా మరి మీకు కొడుకెలా??
లత:భలెవారే దానికి మా ఆయనే మెల్కొని వుండాలా ఏంటి?

Thursday, October 21, 2010

ఆహా!నా చెలి..


         ప్రియా!నీవు నేను ఏకమై ఏకాంతంలో వన్నెల వెన్నెల నీడలో,జాబిలి తొంగి చుస్తూ ఉంటే,నందవన కుసుమాల పరిమళములలో నీ అపురూపమైన రూపాన్ని చూస్తూ వుండిపొతే,
        ఆహా!అద్భుతం..

       నీ ఒడిలో తలవాల్చి కలువ కళ్ళను చూస్తూ వుంటే నీ మదుర అదర పూరేకులతొ నా చెవిలో గుసగుసలు చెబుతుంతే అవి చిన్న చిన్న అలలై నా ఎద తీరాన్ని తాకుతుంటే,

         ఆహా!అతిశయం..

        నీతో కలసి ఉయ్యాలలూగుతుంటే చల్లని పిల్లగాలి తాకిడికి ఎగిరిపడే నీ కురుల సిరులు నా మోముని అలా తాకుతూ వెళ్తూ ఉంటే,

         ఆహా!అమోఘం..

         నీవు మెల్లగా కొయిలవై కూనిరాగాలు తీస్తుంటే అవి నీ పెదవుల అంచుల నుండి జాలువారి మోహనమై నన్ను సమ్మోహన పరుస్తుంటే ఆ తాకిడికి నేను ఈ కొత్తలోకంలో మత్తెక్కి గమ్మత్తుగా కునుకు తీస్తుంటే,

          ఆహా!అనిర్వచనీయం..

         సొట్టపడ్డ నీ చెక్కిళ్ళు,గులాబి పూవ్వై ఎరుపెక్కి గుబాలించే నీ బుగ్గలను కరములతొ స్పర్సిస్తూ వుంటే,
         
          ఆహ!ఆనందహేళనం..

         నీ పట్టు వొంటిపై పరికిని తకదిమి చేస్తు జారి నాపై పడుతుంతే సిగ్గుతో నువ్వు నీ అందాలను దాచుటకు తర్జన భర్జన పడుతుంటే,
          ఆహ!ఆ అనుభవం..

     ఈ సుమధుర తరుణంలో కాలం ఇలాగే ఆగిపోయి ఈ సుఖక్షణాలు,ఈ తీపి జ్ఞాపకాలు,అనుభూతులు ఇలాగె నిలిచి పొయ్ ఇలగె కన్నుమూస్తే,
           ఆహా!అజరామరం..
         

Wednesday, October 20, 2010

నిన్నే తలిచా-నీవై తడిశా!..



నీకై అన్వేషిస్తూ పరుగులు తీస్తుంటే పువ్వులు పక్కున నవ్వె
ఈ ప్రేమాన్వేషికై జన్మించిన మరో పువ్వుకోసం పరితపిస్తున్నాడని..

నిన్నే అనుసరిస్తూ బువిపై అడుగులు వేస్తుంటే అది కోటి దీపపు కాంతులను చిమ్మె
ఈ ప్రేమబానుడు  నీ హ్రుదయ తెరలపై పాదముద్రలు వెస్తున్నడని..

నిన్నే కలవరిస్తూ కన్నీరు కారుస్తూ ఉంటే పాలసంద్రం పరవళ్ళు తొక్కె
ఈ ప్రేమ తపస్వి
నీకై  కంటున్న కలలు అలలై ఉవ్వెత్తున పొంగుతున్నాయని..

నిన్నే తలుస్తు కరిగిపోతుంటే హిమము తరిగి సలయేరై పారే
ఈ ప్రేమాభిమాని నిన్ను చేరె తరుణం త్వరపడినదని..

నీవే సర్వమై చలించి పోతుంటే ఆ చంద్రుడు చరితై చిత్రముగా చూసే
నా వన్నె చిన్నెల వయ్యరి కంటి వెలుగులు వెన్నల కన్నా చల్లనివై నన్ను కరుణించునని..

నీకై ప్రతిక్షనం మరణిస్తూ,పుడుతూ వుంటే ఆ అగ్నికి శక్తి చమ్మగిల్లె
ఈ ప్రేమనిరీక్షకుడిని దహించే విరహం మరొ బలమైన మంట అని..

నిన్నే స్మరిస్తూ ఎద సడులను గమనిస్తూ ఉంటే వీణ నాదాలు విస్తుపోయె..
నీకై స్వరించే నా విరహ గాన గీతికల స్వరాలు నీ ఆవరణలు అయ్యాయని..

నీకై తపిస్తూ ప్రేమ పరుస్తు ఉంటే ఆ శిల్పాలు తిరిగి శిలలు గా మారే..
ఆ శిలలపై ఏ శిల్పి నీలాంటి పాలరాతి బొమ్మని మలచలేదని..

అబ్బి గాడి ప్రేమ గోల:

వీడే మన అబ్బిగాడు:

వీడి పేరు జాన్ కీట్స్,
పిల్లను చూసి వెలిగాయి కళ్ళల్లో లైట్స్,
గుండెల్లో పేలాయి డైనమైట్స్,
ఎగిరై గాలిలో ఆశల కైట్స్,
తిన్నాడు కాఫి బైట్స్,
వేశాడు బ్రాండెడ్ టైట్స్,
ఎక్కాడు తనకోసం కనెక్టెడ్ ఫ్లైట్స్,
చేరాడు ప్రేమలో హైట్స్,
పాడాడు పిల్లతో డ్యూయెట్స్,
వచ్చాయి అమ్మాయి నాన్నకు వీడిపై డౌట్స్,
జరిగాయ్ పెద్ద పెద్ద ఫైట్స్,
తిసేశాడు మనవాడి జాయింట్స్,
బెడ్ పై ఎక్కించారు వీడి క్లాస్మేట్స్,
తొలిగాయి అజ్ణాన గేట్స్.
చదవడం స్టార్ట్ చేశాడు హ్యుమన్ రైట్స్.

అబ్బిగాడి ప్రేయసి పద్మావతి:

పద్దు పద్దు పద్దు..
నువ్వు పెద్ద మొద్దు..
కాని మీ అమ్మకు ముద్దు..
ఊరికి వద్దువు గాని బట్టలు సద్దు..
మా ఇంటికి మత్రం రావద్దు..
ఎందుకంటే నీ పిచ్చికి లేదు హద్దు..
నువ్వు మరీ బొద్దు..
పద్దు గుద్దావంటే ఓ గుద్దు..
వుండదు నాకు మరో పొద్దు..



అబ్బిగాడే పోకిరి విధ్యార్థి:

నేను పెద్ద బోక్,
నాకు కొంచం క్రాక్,
బాగ ఎక్కువ సోక్,
ప్యాంట్,షర్ట్ వేసి చేస్తా టక్,
తింటాను మైసూర్ పాక్,
కిలోల కిలోల మాంసం చీక్,
కావాలి అమ్మయిల లుక్,
వేస్తాను కుళ్ళు జోక్,

నాన్నా వీడిని ఓ పీకు పీక్,
లేకుంటే లైఫె అంతా జింతాక్ జింతాక్ జింతాక్ జింతాక్..

Tuesday, October 19, 2010

నీ స్నేహం..


                                        కష్టాలలో కంట నీరు తుడిచే కలిమి స్నేహం..
                                        గుండె గాయాన్ని మాయం చేసే మంత్రం స్నేహం..
                                        ఆపదలో ఆదుకొనే ఆపన్న హస్తం స్నేహం..

                                        తలపై యదనుంచి ఊరడించే ఓదార్పు స్నేహం..
                                        ఏ బంధం లేకుండా ఏర్పడిన అనుబంధం స్నేహం..
                                        ఒడిదుడుకుల ఒంటరి జీవితానికి అండ స్నేహం..
                                        తోడై,నీడై వెంట నడిచి వచ్చె బాస,బాసట స్నేహం..

                                        తుంటరి అల్లర్లకు,కొంటె పనులకు తోడు స్నేహం..
                                        తల్లడిల్లె హ్రుదయ వేదన తీర్చే తపన స్నేహం..
                                        యదసొదలను తీర్చె యంత్రం స్నేహం..

                                        బాదలు తీర్చి బతుకుకు బరోసా ఇచ్చేది స్నేహం..
                                        జీవిత ప్రయానం లో సేద తీర్చే సహబాటసారి స్నేహం..
                                        జీవిత నందనవనంలో కుసుమాల పరిమళం స్నేహం..

                                        ఆనంద రాగాల రంగుల హరివిల్లు స్నేహం..
                                        వర్షించే హ్రుదయం,కరుణించే తరుణం స్నేహం..
                                        ధరిత్రిపై వెలకట్టలేని ధనం స్నేహం..
                                        రెండు చేతుల కలయికతో చేసె చప్పట్ల చప్పుడు స్నేహం..

ప్రాణం అనే కలంలో ఊపిరి అనె ఇంకు పోసి రాసిన ఈ సువర్ణ పదాలన్ని నా ప్రాణ మిత్రులకు అంకితం..

Sunday, October 17, 2010

ఏకమైన మనసులు



ఏకమైన మనసుల ఏకాంతంలో ఏడారి అయినా వెన్నెల పూబాటలే..
మమతల మల్లికల అల్లికలలో నిశ్శబ్ద నీడలు కూడా మౌనరాగాల మాలికలే..

నీ ఊహల జాడలు, నీడల తోడులు లేనపుడు కంటికి కఠిన శూన్యం..
నీ మాటల గుసగుసలు,అడుగుల సడులు వినగనె బతుకు నిత్య నెమలి నృత్యం..

నీవు అడుగు వేసిన ప్రతి అణువు అరుణ భాసురం,కిరణ కింకరం..
నీ జాడలేని జీవితాన విరహ వీచికలు,మ్రుత్యుఘోషలు..

నీ జతన జీవితానికి పున్నమి వెలుగులు,బంగారు పానుపులు..
నీవు మరుగైన మరుక్షణం చిమ్మ చీకట్లు, గుండెకు గులాబి ముల్లులు..

నీ వన్నెల సోయగాల వడగాలులు తాకిన మేనికి వెన్నెల వెలుగుల మల్లెల పందిరి..
నీ కలలు లేని నిద్రలు,తోడులేని రేయిలతో వంటిపై  ముళ్ళ కిరీటాలు..
 

Wednesday, October 13, 2010

నీకై నిరీక్షణ..


                                      కాలమానం కోడెనాగై కాటేస్తూ ఉంటే,
                                      గతించిన కాలం గుణపాలై గ్రుచ్చుతు ఉంటే,
                                      ఒడిదుడుకుల వర్తమానం ఓడిస్తూ ఉంటే,
                                      బలమైన విధి బలిచేస్తాను అని భవిష్యత్తుని భయపెడుతుంటే,
                                     బరువైన బ్రతుకుతో,

                        అడుగులో అడుగు వేసి వెంట నడిచే తోడు కోసం, తల వాల్చేటందుకు ఎద కోసం, ఓదార్చేటందుకు ఒడికొసం ఓంటరినై రెప్ప వాల్చకుండా మూసి ఉన్న తలుపులకేసి నీ తలపులతో ఎదురుచూస్తున్న ప్రియా!..

Tuesday, October 12, 2010

విరించినై విరచించితిని


                           ఊహలతో ఊరించి..ఊసులతో మురిపించి..నవ్వులతో మరిపించి..మనసుతో స్ప్రుశించి..నాచే ప్రేమ కావ్యాలను రచించి..కళ్ళతో పిలిపించి..మౌనాన్ని కరిగించి..ప్రాణాన్ని పలికించి..కౌగిలితో బందించి..సుఖాలలో నన్ను ఉంచి..మంచిని మించి ప్రేమను పంచి..నాకై చలించి..నన్నె బరించి..నా మనసును గాంచి..అమ్మను తలపించి..ప్రేమకై విలపించి..గుండెల్లో ప్రేమై జ్వలించి..కాస్తున్న విరహాని దహించి..నాకై తపించి..నన్నె జపించి..పరవశించి..ఆనందంలో రమించి..నాతో జతించి..అందరిని వారించి..నన్నె వరించి..ఎల్లలు దాటించి..నా ప్రేమను గెలిపించి..నాకై ఈ బువిలొ జన్మించి..నా ఈ జన్మను తరింప చేసిన నా ప్రేయసికి ఆగమాల మాలలతో సుగమాల స్వాగతాలు..


Thursday, October 7, 2010

కన్నె కలువ కాంత!..



                    తేనె మదువులోని తియ్యదనం తాను..అనురాగంలో మాధుర్యం తాను..

                    గుండె గూటిలో గోరింక తాను..చిలక పలుకుల చెంచిత తాను..
 
                    తాంబూలం ఇచ్చె ఎర్రదనం తాను..ప్రకృతిలోని పచ్చదనం తాను..

                    మరపించే మైత్రి తాను..మురిపించే ముచ్చట తాను..

                    ప్రేమ ఇచ్చే మెత్తని మత్తు తాను..గుండె గుబులు చేసె గమ్మత్తు తాను..

                    సూర్య కాంతి పడ్డ కలువ తాను..సత్యభామ శమంతకమని తాను..

                    అందం చసె అల్లరి తాన్ను..బంధం వేసే బాట తాను..

                    గంధంలో సుగంధం తాను..గానంలో గాంభీర్యం తాను..

                    తాతయ్య నోట చక్కటి కథ తాను..కవి చేత కలం తాను..

                    ప్రేమదేశపు యువరాణి తాను..రాజదర్భారులోని వజ్రాల నిధి తాను..

                    నవనీత చోరుని నెమలి పింఛం తాను..నటరాజు పాదపద్మం తాను..

                                              ---ఆవిడే ఈ కన్నె కలువ కాంత!..

Tuesday, October 5, 2010

చింటు- పింటుల ప్రేమ కథ


మొదట ఉన్నది అమ్మాయి చింటు.పక్కన ఉండేది దాని ఫ్రెండ్ పింటు.ఇద్దరు పక్క పక్క ఇళ్ళలోనె ఉంటారు.కలిసి ఆడుకొంటూ.కలిసి స్కూల్ కి పోయెవారు.

ఇద్దరి మద్య స్నేహం బాగా పెరిగింది.కాని మన పింటు గాడు మాత్రం ప్రేమ లో పడిపోయాడు.

ఎప్పుడు చెబుతామ,ఎలా ఇంప్రెస్ చేస్తామా చింటు ను అని అలోచిస్తూ జీరొ క్లాస్ నుండి 2వ క్లాస్ దాకా కాలాన్ని గడిపాడు.చివరకు 3వ క్లాస్ లో తెగించి తన ప్రేమను ఇలా చెప్పేశాడు మన "మగధీర" సాంగ్ తో.

పింటు:పెన్సిల్ నిన్ను తాకింది..ఏరేసర్ నిన్ను తాకింది.. నేను నిన్ను తాకితే తప్పా?
చింటు:పెన్సిల్ రాయనిచ్చింది..ఏరేసర్ తుడపనిచ్చింది..వాటితో పోలిక నీకేల?
పింటు:అవి 5థ్ క్లాస్ వరకే తోడుంటాయమ్మ..నేను 10థ్ క్లాస్స్ వరకు తోడొస్తానమ్మ..

అయినా చింటు ఒప్పుకోలేదు..మన పింటు స్కూల్ మానేసి ట్యూషన్ క్లాస్ లు ఇలా చెప్తూ బతికేసాడు..
చిట్టి చిలకమ్మ..
లవ్వర్ తిట్టిందా..
బార్ కి వెల్లావా..
బీరు తాగావా..
కిక్కు ఎక్కిందా..
కింద పడ్డావా..
పళ్ళు రాలాయా..
తిక్క కుదిరిందా..

చింటు:తెలుగులో నాకు నచ్చని పదం ప్రేమ.
పింటు:ఏ బాషలో అయిన నాకు నచ్చని పదం చింటు.

తలచినదే జరిగినదా దైవం ఎందులకు...

Monday, October 4, 2010

మా తెలుగు తల్లికి మల్లెపూదండ!.

 



                            

సృష్టి తల్లికి,జగత్తు తండ్రికి పుట్టిన ముద్దుల బిడ్డ తాను..
భరతమాత సిగలో బంగారు పువ్వు తాను..

పుడమి తల్లిపై ప్రతిధ్వనించే పలకరింపు తాను..
పుడమి తల్లిని పలకరించే ప్రతిధ్వని తాను..

నిశ్శబ్దాల చీకటిలో గళ్ళుమనే కాంతి కిరణ కంఠం తాను..
ఉప్పొంగే కవి హ్రుదయ భావాలకు పట్టము తాను..

జాతి సంస్కృతికి,సంస్కారాలకు జనని తాను..
నిదిరిస్తున్న జనాన్ని తట్టిలేపె సూక్తి ముక్తావళి తాను..

చరిత్ర పుటలకు,పురాణ స్మృతలకు గట్టి అధారం తాను..
గతించిన కాలాన్ని లిఖించి చెప్పే అనుభవసారం తాను..

తెలుగు వెలుగుల జాతి గౌరవానికి,గర్వానికి నిలువెత్తు ఆభరణం తాను.. 
యుగయుగాల మన కీర్తి ప్రతిష్ఠలకు పచ్చల కిరీటం తాను..

మానవాళికి మమతానురాగాలు పంచే మాట తాను..
పులకింప చేసే ప్రకృతిని చెప్పే పంచామృత ధార తాను..

తరతరాలుగా నిలిచి ఉన్న బంధాలకు అనుసంధానం తాను..
ఆరాదించి స్వాగతమిచ్చే మహరాజుల ఇంట పెద్దపీట తాను..

ఎత్తైన శిఖరంలా పొగడ్త తాను..హిమాలయంలా చల్లని హిమం తాను..

ఈ సృష్టికే తీపి తాను,ప్రతి తెలుగోనికి తల్లి తాను..

శిశువు నుండి వృద్దుని దాక మాటతో నడిపించే రహదారి తాను..
అచ్చమైన ఆంధ్రుడి దశ తాను,దిశ తాను..

ఆమె మన ముద్దుల చక్కనమ్మ,చుక్కలమ్మ,అంధ్రుని అమ్మ మన తెలుగు తల్లి.

తెలుగులోనే మాట్లాడతాం,తెలుగుని కాపాడతాం.దేష భాషలందు తెలుగు లెస్స అని మరోసారి చాటి చెబుతాం.

జై తెలుగు తల్లి,జై జై తెలుగు తల్లి.