నా గమ్యాన నేను నడిచి వెళుతుంటే నడిచొచ్చే దేవతలా కనిపించావ్..
నీ చూపుల వశీకరణంతో నీ వెంటే తీసుకెళ్ళిపోయావ్..
నాలో నువ్వు చేరిపొయావ్,నేనె నీవు గా మారిపోయావ్..
నీ ఆలోచనలతో నా అన్న వాళ్ళు లేకుండా చేశావ్..
ఏ దారి లేని ఎడారిలో నన్ను నిర్దాక్షిణ్యం గా ఇలా పడేసి వెళ్ళిపోయావ్...
నా చుట్టూ శూన్యపు చీకట్లు,నీ ఆలొచనల సుడిగాలులు..కీకారణ్యం లా ఒంటరితనం, గుండే పగిలి వచ్చే కన్నీరు..నిర్జీవమైన దేహం,నిరాశతో మొద్దుపడిన జీవితం..చేప్పలేని బాధ,తట్టుకోలేని వ్యధ
దగ్గరకు తీయని మరణం..ఇది నా దీన స్థితి.
ఎందుకు నాకీ శాపం?
ఇప్పుడు నేనెవరు?నాలో ఎవరు?నాకు ఎవరు?
No comments:
Post a Comment