Monday, November 8, 2010

ఎదురుచూస్తూ వుంటా..


చల్లని చిరుగాలిలో పయనం చేస్తుంటే మది నిండా నీ కమనీయమైన రూపం..
కాని నువ్వు చెంత లేవని కళ్ళ నిండా కన్నీరు.
రెప్పపాటు కాలమైన కూడా నిను మరవనివ్వని నీ చిరునవ్వు..
పోని నిదురైన నిను దూరం చేస్తుంది అంటే అక్కడ కూడా నీవే కలవై పలకరింపు..
పోని నీకు దూరము గా సుదీర తీరాలు చేరుకొందాము అనుకొంటే నీ ఆలొచనల దరి దాటనీయవు..
ఈ ఎడబాటును ఎద చాటు నుండి నీ చిలిపి అల్లరి చిత్రమైన సైగలు మరింత విరహాన్ని రేపు తున్నాయి
ఈ నిశ్శబ్ద నిశీధిలో నీ మౌన వీచికలు న మూగ మనసును మరింత మీటుతున్నాయ్..
ప్రతి క్షణం నీ ధ్యాసతో,నీ ఊసులతొ.. నాలో నువ్వు, నాకై నువ్వు,నువ్వే నేనుగా బతికేస్తున్నా...

ఇంతటి బాధను కాలకూఠ విషంలా బరిస్తున్నా నీ మనసు కరగదా,నాపై జాలి రాదా...
నీవెప్పటికైన తిరిగి వస్తావని నీకై ఒంటరిగా ఎదురుచూస్తూ వుంటా..

2 comments:

Anonymous said...

me కవిత bagundi...

Chakradhar Sarma Rayapati said...

thanks..