Tuesday, November 9, 2010

నటనో లేక దైవ ఘటనో..


ఓ హృదయం కిటికి మాటున నిలబడి ఆకాశం వైపు ఆశగా ఎదురుచూస్తోంది ఎన్నటికైనా తిరిగి వస్తుంది తన నేస్తం అని..
లిప్త పాటున గుండె లయతప్పే తన సుమధుర దరహాసాం విని..
మనసు పొరల చాటున వున్న ఆశలకు రెక్కలొచ్చి ఆవిరై అనంతం వైపు పరుగులు తీసాయి..
మది చాటున ప్రేమాంకురం మొలకెత్తి మరువలేని ఓ ప్రేమకదనాన్ని నడిపించెను..
అలవాటున వేల సార్లు వెతికి చూసెను ఎదలోతున..
విది కాటున కలలన్ని సాగరంలోని తిరిగి రాని తరంగమల్లె మిగిలిపొయయి..
పొరపాటున బతికానని మరణం ప్రతి నిముషం వెక్కిరించే..
ఈ ప్రేమ బాటన సాగలేక,ఆగలేక,ఎటుతోచక కంటనీరు కారుస్తు మిగిలిపోయను ..
మరో మారున తిరిగి రాదని చేదు నిజాన్ని జీర్నించుకోలెక జీవోచ్చమయ్యెను ..
ఈ ఎడబాటున క్షణం ఓ యుగం గా తీపిలేని జీవితాని గడుప సాగెను..

ఇది ఆమె నటనో లేక దైవ  ఘటనో  తెలెయలేక రోదిస్తూ కాలాన్ని సాగదీసెను ..

1 comment:

కెక్యూబ్ వర్మ said...

ఎడబాటు కూడా ప్రేమను పెంచేదేగా చక్రధరుడు గారు. బాగుంది మీ విరహగీతిక...